-
1 obtestatio
obtestātio, ōnis f. [ obtestor ]1) торжественная клятва (o. et consecratio legis C)2) магическая формула, заклинание ( obtestationem componere L)3) настоятельная просьба, мольба ( preces obtestationesque L) -
2 obtestatio
ob-testātĭo, ōnis, f. [obtestor], an adjuring, conjuring; an engaging or obliging to any thing by calling God to witness (class.): obtestatio est, cum deus testis in meliorem partem vocatur: detestatio, cum in deteriorem, Paul. ex Fest. p. 184 Müll.:II.quid ergo illa tua obtestatio tibicinis?
Cic. Dom. 48, 125:viri,
Cic. Clu. 12, 35; id. Balb. 14, 33.—Transf., an earnest entreaty, adjuration (rare); in plur.:matronae in preces obtestationesque versae,
supplications, Liv. 27, 50:senatus ad infimas obtestationes procumbens,
Tac. A. 1, 12: quā obtestatione discedens, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 5; Cic. Fam. 13, 1, 4; Suet. Tib. 40.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Русский